Jonas Whitfield był żyjącym w XIX wieku oficerem na Czarnej Skale, okręcie będącym własnością Magnusa Hanso.
Biografia[]
W roku 1867 gdy Czarna Skała dokowała na Teneryfie na Wyspach Kanaryjskich, oficer kupował niewolników, których miał zabrać ze sobą do Nowego Świata. Pewnego dnia ojciec Suarez przyprowadził do niego przeznaczonego na stracenie Ricardo. Whitfield już chciał odesłać więźnia, lecz ten ujawnił, że zna angielski, więc oficer odkupił go od duchownego i zabrał ze sobą. Jakiś czas później, na oceanie statek wpadł w sztorm w pobliżu wyspy. Fala rzuciła statek na stojący przy brzegu posąg Tawaret, który został zniszczony w wyniku zderzenia. Czarna Skała wylądowała w dżungli w głębi lądu. W wyniku tego wydarzenia zginęła znaczna część załogi oraz kapitan Magnus Hanso. Rankiem Whitfield zszedł pod pokład, by zabić niewolników, którzy stanowili zbędny balast, zwłaszcza, ze zapasy jedzenia były ograniczone.
Jonas wpatruje się w potwora na chwilę przed śmiercią.
Nie zważając na błagania więźniów, przebijał ich po kolei szablą. Gdy zabił Ignacio, uwięziony obok niego Ricardo zaczął błagać o litość. Nagle obaj mężczyźni usłyszeli dziwne dźwięki oraz okrzyki przerażenia na pokładzie. Czarny dym zaatakował ocalałych oficerów i zabił wszystkich na pokładzie. Jonas spojrzał przez kratę w górę, gdy zaczęła na niego ściekać strużka krwi. Po chwili potwór przebił pokład, wyciągnął mężczyznę na górę i pozbawił życia. („Ab Aeterno”)